tufanlı — sif. Qasırğalı, boranlı, tufan olan. On üçüncü ilin qış fəslində tufanlı bir gecənin səhərində Həsənağanın meyiti məscid divarının dibində bulundu. S. H.. // məc. Keşməkeşli, qovğalı, dəhşətli. Sabahkı tufanlı hərb meydanında; Ağ olsun üzümüz ata … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küləkli-tufanlı — sif. Həm külək əsən, həm də tufan olan. Küləkli tufanlı gecə. <Gəray ağa:> Biz bu hisli paslı, tozlu torpaqlı, küləkli tufanlı xarabaya öz dərdimizi ağlamaq üçün gəlmişdik! S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Ottoman frigate Ertuğrul — This article is about the Ottoman frigate Ertuğrul. For the Ottoman leader, see Ertuğrul. Voyage of frigate Ertuğrul to Japan, by Mirliva Osman Nuri Pasha (1839 1906) … Wikipedia
almaq — f. 1. Əlinə götürmək, əl ilə tutub götürmək, qaldırmaq. Əlinə ağac almaq. Qələmi əlinə aldı və yazdı. Tüfəngini alıb ova getdi. – Aqil böyüklərə məxsus bir ədəblə çəngəl bıçaq almış, çörəyini xörəyini qabağına çəkmişdi. M. C.. // Cəld qapmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çarpaşıq — 1. sif. Dolaşıq, dolanbac, qarışıq. Qudurğan qasırğa, çarpaşıq yollar; Yolumda zülmət var, uçurumlar var. Ə. C.. Bu çarpaşıq dalğalarda özün göstər mənə yol. S. V.. 2. is. məc. Anlaşılmazlıq, dolaşıqlıq, keşməkeş. Ah! Ölən məhəbbət! Ah! Ölən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çovğunlu — sif. 1. Küləkli, qar və ya yağışlı; boranlı. Çovğunlu gecə. – Rizvan belə qarlı və çovğunlu havada bir cüt öküzlə yola çıxmağa cürət etmədiyindən qonşusunun da öküzlərini aldı. S. H.. . . Qış fəslinin çovğunlu günlərindən biri idi. Y. Əzimzadə. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qasırğalı — sif. Tufanlı, boranlı. Qasırğalı hava. – Dəniz qasırğalı, dəniz əsəbi; Dağ kimi dalğalar verib əl ələ. O. S.. // məc. Coşqun, gurultulu. Qasırğalı ömür verib; Qocaltmışdı onu dövran. N. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tufan — is. Çox şiddətli, küləkli qar və ya yağış; qasırğa, çovğun, boran, fırtına. Yox, bizim bağlarımız bunlara öyrəncəlidir; Dözəcək yellərə, tufanlara öyrəncəlidir. S. Rüst.. Tufan həftələrlə davam etdi. S. R.. Tufan qopmaq – tufan olmaq, tufan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təlatümlü — sif. və zərf 1. Coşqun, dalğalı, tufanlı. Bu gün Adriatik dənizi son dərəcə təlatümlü idi. S. Vəliyev. 2. məc. Həyəcanlı, təlaşlı, iztirablı; kəşməkeşli. Məsumə daxilən nə qədər təlatümlü idisə, zahirən o qədər sakit və təmkinli görünürdü. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti